bərr-biyaban; bərrü biyaban
- bərr-biyaban; bərrü biyaban
is. <ər. bərr və fars. biyaban> köhn. Səhra, ucubucağı olmayan bitkisiz, quru çöl. <Cahangir bəy:> Səadət, tək səndən ötrü xanimanımdan əl çəkib, bərr-biyabana düşmüşəm. N. V.. Seyr edirəm bərr-biyabanları; Quli-biyaban görürəm, qorxmuram. M. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti.
2009.
Look at other dictionaries:
quli-biyaban — <ər. ğul (bax qul 2) və fars. biyaban> bax qulyabanı. Bilsə idi sənə Yusif deyəcəklər, billah; Qoyar idi adını qulibiyaban, Yusif! S. Ə. Ş.. Seyr edirəm bərrü biyabanları; Quli biyaban görürəm, qorxmuram. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərrü biyaban — ə. və f. 1) çöl və səhra; 2) düzənlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xaniman — is. <fars.> 1. Ev eşik, ata yurdu, ocaq, dudman, məskən. Yolunda keçmişəm şirin canımdan; Tərk oldum vətəndən, xanimanımdan. A. Ə.. Get ata ananın tez al qanını; Dağıt Ağpoladın xanimanını. A. S.. <Cahangir bəy:> Ta səndən ötəri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti